zəka

is. <ər.> Bir şeyi tez anlama, tez dərk etmə, tez qavrama qabiliyyəti, zehin kəskinliyi; ağıl, fəhm, zehin. <Uluca:> Kimdə var əql, zəka, əzm, hünər; Hər nəhəngi o, məharətlə yenər. A. Ş.. Bəşir məni gördükdə arvadının oxumağa olan həvəsindən, səyindən, zəkasından söylərdi. . . S. S. A.. <Məhsəti:> Mənim nəzərimdə Nizamini dağlar qədər əzəmətli göstərən də onun zəkasıdır. M. Hüs..